قلم زن بنام رقیه قــــــلم
بود نام او هر زمان محترم
که افراشته در دل ما عَلم
بنــــــــــازم زده مکتبی در دمش
که بر عالمی میدهد درس عشق
________________________
روایت شده تا که دخت یزیـــد
به ویرانسرا آن دمی که رسید
بسان پدر بوده فکرش پلیــــــد
ز روی غــــــرور و ز روی حسد
به اهل حرم،بی ادب،طعنه زد
________________________
که من دختر شاه و تاج سرم
حشم دارم و صاحب زیـــــورم
به نسوان اهل عــرب سرورم
شماها همه خارجی منصبید
فقیر و اسیران ِ تشنه لَبیــــد
________________________
منم ناز پرورده ی اهل شام
منم آنکه دارد کنـــیز و غلام
منم صاحب عزّت و احـــترام
پدر جدِّ من نام او معـــــاویه
امیر و رییس همین ناحیــــه
________________________
منم دختـــــــر پادشاه دمشق
منم مشعل خیمه گاه دمشق
منم صاحب عِزّ و جاه ِ دمشق
کند نام من شامیان زمزمه
مقامم زبانزد بود بر هــــمه
________________________
منم در جهان نور چشم امــیر
لباس ِ قشنگم به جنس حریر
شده مسکنم خانه ای بینظیر
نظر کن به آنجا بُود کــــاخ ِ من
کنارش گلــستان و باغ و چمن
_________________________
همان دم ز ِ اهل حرم دلبری
زجـــا خاسته ناگهان دختری
زده نعـــــره با هیبـت حیدری
زنم تیشته از ریشه نسل تو را
هم اکنون کنم فاش اصل تو را
_________________________
پدر ِ تو مست ِ می و بــاده است
همه عمر خود را هدر داده است
از او دم مزن ، او زنـــــازاده است
تو هم دختر آن ستم کاره ای
منم دختر شه،تـــــو آواره ای
________________________
بدان جدِّ من ساقی کوثر است
مرا مونس جان علی اکبر است
عمویم ابوالفضل سر لشکر است
به زینب سلاله رقیّه منـــــــم
سفیر سه ساله رقیّه منــــم
________________________
اگر چه شــــــــــدم من اسیر قفس
جوابم به تو باشد این جمـــــله بس
که من بچه شیرم ،چه باک از مگس
حق لــــــم یزل حافظ مکتب است
که استاد من عمه ام زینب است
_________________________
اگر چه خرابه سرای من است
سند دو عالـــم برای من است
سلاطین عالم گدای من است
پدرم بُود رهبــــــــری بت شکن
خودم بچه شیر،عمّه ام شیرزن
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: متن رجز حضرت رقیهرقیهرجزرجزمتنشعرمغیثمغیث الشیعه
[ دو شنبه 23 اسفند 1395
] [ 22:25 ] [ moqisoshie@ ][